Hoe reageer je op ongevraagd aangeboden oefeningen?

paard voetje gevenWe herkennen het allemaal wel, paarden en pony’s die zo enthousiast zijn rondom het werken met voerbeloningen en allerlei gedrag aanbieden. Soms schattig, zoals flemen, maar wat als het om ongevraagd steigeren gaat? Dan is het ineens niet zo leuk meer.

Van een volger kreeg ik een mooi voorbeeld. Haar paard blijft maar voetjes geven als zij juist om een carrot stretch wil vragen. Ook als ze het voetjes geven negeert door weg te draaien, ‘nee’ zegt en pas weer terug draait als haar paard gestopt is met voetjes geven. De stretches gaan dan één of twee keer goed, maar vervolgens begint het gedrag weer van voor af aan. Hoe ga je hier mee om?

Laten we eens diep de leertheorie induiken!

Allereerst, haal even diep adem. Er is gelukkig geen reden om geïrriteerd te zijn, zie het gedrag van je paard als een aanwijzing dat je iets kunt veranderen voor een nog betere communicatie. Je paard doet gewoon iets waarvan het denkt dat het een beloning oplevert. Geef jezelf een compliment dat je opmerkt dat je iets wilt verbeteren in de training.

Blijkbaar is er ondanks het negeren toch iets aan het voetjes geven wat je paard als leuk ervaart. Bijna altijd komt dit omdat je trainingslus niet vloeiend genoeg is.

Wat is een trainingslus? Een lus bestaat uit de stappen die zich herhalen binnen één oefening. Dit zijn het signaal (commando) voor de oefening, het gedrag (de oefening), het beloningssignaal en de beloning. In het voorbeeld van de carrot stretches zou dit kunnen zijn: het zien van de targetstick naast de schouder – inbuigen van de hals – beloningssignaal – stukje wortel als beloning.

Ergens tijdens het aanleren van de carrot stretch is er een ander gedrag bijgekomen, het paard buigt niet alleen meer de hals in, maar geeft ook een voetje. Dit zal niet met een bedelend voetje zijn begonnen dat enkele seconden de lucht in gaat, maar waarschijnlijk heeft het paard toevallig zijn voet een keer in de lucht getild tijdens het doen van de carrot stretch. Is er op zo’n moment beloont, dan kunnen onze slimme paarden gaan denken dat het niet om het inbuigen maar om het voetje gaat!

Hoe los je dit weer op?
timing clickertraining paard
Snel kunnen reageren is belangrijk. Toon je paard duidelijk welke oefening hij moet doen, al vóór hij zelf een andere oefening heeft kunnen verzinnen.

Kijk naar op welk moment de oefening nog wel goed gaat en bouw het vanuit daar weer op. Zorg dat je je paard voor bent, zodat je kunt belonen vóór hij is begonnen met het geven van het voetje. Ook als dit betekend dat je paard op het begin maar twee centimeter inbuigt voordat je klikt. Lukt het eenmaal om een klein stukje van de oefening te krijgen zonder een voetje in de lucht, dan ervaart je paard dat dit is wat de meeste beloning oplevert en zul je de oefening al snel weer kunnen uitbouwen.

Gaat het toch nog af en toe mis? Knip de oefening in nog kleinere stukjes op. Soms zul je daarbij zelfs helemaal terug moeten gaan naar het belonen voor beleefd wachten. Zo voorkom je dat je toch nog beloont voor een stretch inclusief voetje en ervaart je paard toch dat het goed te doen is om een beloning te krijgen. Dit vraagt om best wel wat snelheid en skills van jezelf, maar je zult er veel van leren! Vind je het fijn dat ik met je meekijk om te zien waar het probleem precies zit? Ik help jullie graag op weg in een les. Indien gewenst kan ik daarbij ook je paard voor jou trainen zodat je daarna met een schone lei verder kunt.

Lees meer over de mogelijkheden voor les

Het einde van een sessie clickertraining met je paard goed afsluiten

Levert een einde sessie signaal frustratie op?

Bij traditionele paardentraining wordt het als beloning gezien om te stoppen met de training, de druk valt weg en het paard mag rust hebben. Maar als je met positieve bekrachtiging werkt, weet je dat je paard het zo leuk vind om met je samen te werken, dat hij vaak net zo lief verder zou willen trainen. Een mooi compliment voor jou, maar hoe rond je je training toch op een goede manier af?

Het ‘einde sessie’ signaal kent nadelen

Zelf werk ik met een ‘klaar’ of ‘einde sessie’ signaal, een specifieke handeling die het paard aangeeft dat er geen voerbeloningen meer te verdienen zijn. Maar het geven van een ‘klaar’ signaal kan ook negatieve gevolgen hebben.

Net zoals met andere signalen die we aan onze paarden geven om te laten zien dat we een bepaalde oefening willen uitvoeren, gaan ze ook het ‘klaar’ signaal herkennen. Zo kan een paard leren dat dit betekend dat er geen lekker voer meer komt en het afgelopen is met de gezelligheid. Dit zou frustratie kunnen opleveren.

Het is belangrijk dat je je hiervan bewust bent, zodat je op tijd kunt ingrijpen op het moment dat je merkt dat je paard het einde van de training niet zo leuk vind. Wat kun je daaraan doen?

Heeft je paard een vrije beweging, veel ruwvoer, sociaal contact en een verrijkte omgeving, dan maakt dit de overgang naar het einde van de training al minder groot. Paarden eten vrijwel de hele dag ruwvoer, waardoor er dus al een belangrijke andere bekrachtiger in de omgeving aanwezig is. Misschien niet zo lekker als jouw hooibrokjes of stukjes appel, maar wel iets wat voldoening geeft. Ook het terugkeren naar de andere paarden is iets positiefs. Deze dingen maken de kans op frustratie dus kleiner.

Het einde van een sessie clickertraining met je paard goed afsluiten
Samana van Curly Horses heeft geleerd dat hij aan het einde van de training brokjes op de grond kan zoeken. Zo is het niet erg om te stoppen. Is hij klaar met brokjes eten, dan is de stap om te gaan grazen snel gemaakt. Foto: www.curly-horses.nl

Starten is leuk, stoppen ook

Bij dierentuindieren wordt vaak in beschermd contact gewerkt, dus met een hek tussen de trainer en het dier. Met onze paarden staan we bijna altijd in dezelfde ruimte als zij, waardoor het duidelijker te zien is wanneer je paard gefrustreerde pogingen doet om de training toch door te laten gaan. Zie je zulke signalen, zorg er dan voor dat het leuk voor je paard is als je komt, maar ook als je weer weggaat. Dit kun je doen door de opties die genoemd worden in de vorige alinea aan te bieden (vrije beweging, ruwvoer, sociaal contact) maar ook door andere manieren van verrijking. Ik leg bijvoorbeeld vaak voer op de grond aan het einde van een trainingssessie (niet doen op zanderige grond) of strooi het tussen het hooi. Zo leert je paard om weg te gaan en iets voor zichzelf te gaan doen.

Een interessante optie is dat je ‘klaar’ signaal aangeeft aan je dier dat er nog wel interactie is met jou, alleen komen er geen voerbeloningen meer. Dit kun je doen door nog meer tijd met je paard door te brengen. Swa gaat na een trainingssessie vaak hooi eten en dan zit ik graag nog even bij hem om hem op zijn favoriete plekjes te kriebelen.

De inspiratie voor deze blog kwam van Zoospensefull.